Fietsend en wandelend onderweg: Dag 09: van Nuenen naar Maasbracht

Vroeg uit de veren, dat hebben we beloofd aan de familie De Groof. Dit adres van Vrienden op de fiets wilde ons best onderdak bieden, maar ze hebben zondag een vroege afspraak, dus we moesten beloven dat we voor 9 uur vertrokken zijn. Nou, dat is geen probleem dus we vertrekken lekker op tijd.
Het is trouwens zondag 4 september en de route gaat vandaag naar het meest zuidoostelijke puntje en dat is voor ons Maasbracht. De weersverwachting is zozo maar we vertrekken in ieder geval met droog weer.
Van Nuenen gaat het in zuidoostelijke richting en we merken dat de wind vandaag een potje mee gaat spelen. Als eerste komen we bij het dorp Mierlo. We fietsen een soort U om het dorp heen en ik denk dat we wel een keer of vier het plaatsnaambord voorbij fietsen. Als ik in het centrum de mooie opgeknapte molen op de foto zet kan de regenjas ook meteen aan. Het begint te sputteren.

De regen zet niet door en we fietsen richting de Strabrechtsche heide. De route geeft ons een soort rondleiding over de heide die echt heel mooi in bloei staat.

Helaas voor ons hebben de routemakers de route schijnbaar uitgezet op een ATB-fiets want we worden weer een zandpad opgestuurd. Waarom een LF-route nu zo nodig op een zandpad terecht moet komen is ons onduidelijk. Nederland heeft toch zoveel mooie fietspaden.
Vlak voor we de heide verlaten begint het opnieuw te regenen. Eerst negeren we dat, maar tegen de tijd dat we bij Someren-Heide zijn aangekomen is de lucht zo donker dat we een koffiestop wel een goed idee vinden.
we zitten nauwelijks op het terras onder het afdak of het begint me toch te plenzen!

Als het ergste voorbij is springen we weer op de fiets en gaan we richting Zuid-Willemsvaart. Die steken we over en langs de rand van de Groote Peel rijden we richting Ospel. De lucht is ondertussen opnieuw donkergrijs geworden dus we pakken weer een kleine koffiestop. We zitten koud op de barkruk van het dorpscafé of buiten gaat het weer stevig los.
Na de stortbui stappen we weer op de fiets want we moeten toch voortgang boeken ondanks de nog steeds dreigende lucht. Dat blijkt niet zo'n slim idee te zijn want nog geen kilometer buiten Ospel komt stortbui nummer drie. En geen enkel plekje om te schuilen.
Als de bui voorbij is wijst Frouwkje mij op een weiland. De geiten hebben het beter dan de fietsers!

Na de derde bui klaart het weer flink op. De wind trekt wel aan, maar de lucht veegt snel schoon en de zon komt tevoorschijn. De fietstocht voert ons langs Nederweert en we fietsen langs de Noordervaart.

Het is ondertussen aardig lunchtijd geworden, maar we vinden op onze route geen enkel restaurant dat open is. Jammer, want we hebben wel zin in een lekker broodje. Uiteraard hebben we ook wel wat in de fietstas zitten dus dan moeten we dat maar tevoorschijn gaan halen.
Bij de Tungelroysche beek vinden we een bankje in de zon dus dat wordt onze lunchplek. Het is hier wel een beetje open en dat merken we al snel. Terwijl ik de brander aan het installeren ben wordt Frouwkjes fiets al omgeblazen. Misschien niet zo'n goed idee om hier met een gasbrander te gaan rommelen.

Na de lunch gaat het voorspoedig richting Maasbracht. De wind is stevig, maar voor een behoorlijk gedeelte lekker in de rug. Bij Grathem drinken we nog een kop koffie en dan klimmen we omhoog naar de brug over de Maas met uitzicht over Maasbracht.

We logeren hier weer bij een adres van Vrienden op de fiets. De familie van Ameijde bezit hier een dubbel woonhuis. In het linker huis wonen ze zelf, het rechter huis is galerie op de begaande grond en op de eerste verdieping hebben wij een kamer.